Saat: 20.50
Apartmanımın önünde bir fakiri askere uğurlama seremonisi yapılıyor. Güzel yurdumun, güzel insanlarının seslendirdiği şarkılardan bir uğurlama buketi yapılmış. Aralara serpiştirilmiş apachi müzikleri de cabası. Aynı semtte oturan ama birbirlerinin zıttı olan bir grup insan var tanımlamayan tablonun içinde. Zıt kutuplar birbirini çeker teorisi bu gibi durumlarda maalesef tutmuyor. Kimileri için bir eğlence, bir coşku olarak görülen bu durum bir başkaları için işkencelerin alası oluveriyor.
Saat: 23.00
Evet, müziklerimiz son gaz devam ediyor. Coşkuyla karışık yorgunluk esintileri var sahnedeki insanlarda. Sahne arkasında ise çileden çıkma durumları almış başını gidiyor. Ahh askerlik! Sen nelere kadirmişsin. Analar bir zamanlar dualarla uğurlarken çocuklarını, şimdilerde apachi müzikleri ile oğullarının askere gidişini yalnızca, pencere arkasından izlemekle yetiniyor. Acaba hangi toplumda vardır ki askere uğurlama coşkusu. Muhakkak askerliğin zorunlu olduğu yedi ülkeden yalnızca bizde vardır bu durum. Çalsın sazlar, oynasın kızlar yerine, çalsın davullar, halay çeksin erkek yavrular.
“Haydi 20’likler Askere” Kampanyası bu ülkede ne de çok tutuyor. Bedelini sınırda, gazinoda, ordu evinde, biraz da nöbet tutarak bedelsiz duruma gelen vatan evlatlarının bitmeyen çilesi askerlik.
Anlamı olmayan, adlandırılamayan, tanımlaması mümkün olmayan duyguların bileşkesi olarak sonuca ulaştığımızda “Her Türk evladı asker doğar” mantalitesini özümseyenlere şaşıyor, bu düşünceye sahip olanları kendi haline bırakıyorum.
Haydi şimdi bütün eller havaya
Artık girdik hepimiz de havaya…
.png "English"){kind=small}
Şuanda askerlik bilgilerini e devlet ten öğrenebilirsiniz.
YanıtlaSilBir de şu otogarda havaya atma ve otobüsün önünü durdurup istiklal marşı okuma olayı da olmasa süper olacak.
YanıtlaSil